Rustende koe | Dichter Alexis de Roode opent kunstproject van Jantien Mook en Stichting Demeter met een gedicht.

Afgelopen zaterdag 11 september is 'Ahimsa, de rustende koe' officieel geopend door stadsdeelvoorzitter Maarten Poorter van Stadsdeel Oost en dichter Alexis de Roode. Het beeld is gemaakt door beeldend kunstenaar Jantien Mook en haar vriend Dirk-Jan Schrander. Het beeld wilde gemaakt worden om open te staan voor een nieuwe tijd waarin een harmonieuze en liefdevolle manier van samenleven en samenwerken voorop staat, een symbiose tussen plant, dier, mens en aarde. Door terug te geven aan het land, de dieren en elkaar, zullen we vanzelf ontdekken dat hierin een blijdschap verborgen ligt. Rondom ‘Ahimsa’ stimuleert Stichting Demeter een open dialoog tussen boeren, burgers en beleidsmakers over alles wat de koe ons geeft en wat we haar terug dienen te geven voor haar toekomst in het Nederlands landschap. Hiervoor wordt ook een serie podcasts gemaakt die u ter zijner tijd kunt beluisteren via deze website. Ahimsa is de hele maand september te bezoeken op strand IJburg. Vanaf daar gaat ze op reis langs openbare buitenruimtes in Nederland. Volg Ahimsa via deze pagina.
 

Rustende koe

Hoe vredig ligt ze daar te dromen
Ahimsa in de buik, ze rust,
ze kust met haar ronde buik de aarde
wekt groene woestijnen tot leven 
maakt Nederland tot een beeld van vrede
zij rust in een groot bord eten.

Ze heeft geen mascara nodig
de glans in haar ogen is zachter dan de schemering
zachter dan ochtendmist over de weilanden
ze haalt het zonlicht uit gras
en omhelst kruiden met haar tong
ze likt haar pasgeboren jong
ze likt aan vuile handen en wollen truien
ze is niet bang voor natte kussen
proeft alles wat ze ontmoet met haar druipende snoet
om te kijken of ze er melk van kan maken.

Jonge koeien die mij ontmoeten zijn schuw
ze deinzen naar achteren als ik naar voren ga
en dat begrijp ik
want ik heb de melk van honderden koeien gedronken
ik heb het vlees van honderden stieren gegeten
mijn lichaam is opgebouwd uit hun
vaders en moeders, neefjes en nichtjes, broertjes en zusjes.

Eenmaal zag ik wat wij met de grote hoefdieren hebben gedaan
ze kwamen aanstormen uit de steppe 
een stampede zo breed als een continent
massieve lichamen op dunne poten
in een stofwolk zo hoog als de Paardenkopnevel
de aarde dreunde ervan
ze kwamen en kwamen
de bizons, de gnoes, de bantengs, de wisenten, de yaks, de gaurs, de buffels
met miljoenen uit het oosten
en wij wachtten ze op.

Maar Ahimsa neemt ons niets kwalijk
ze is een wolk van een koe
ze zweeft zoals ze leeft
met haar buik naar de aarde
met haar hoorns naar de sterren
met haar rechterpoot gestrekt zegent ze de wereld
als Auðumbla likte ze de oudste goden 
uit de zoutrotsen tevoorschijn
ze draagt de gouden zonneschijf op de maansikkel van haar hoorns
en rust in zichzelf
haar buik is haar hart
in vier magen maakt ze de onverteerbare wereld verteerbaar

Alexis de Roode